Dominos’tan intikamınızı nasıl aldım?

Bu yazıyı birazdan öğreneceğiniz malum sebeplerden ötürü isimsiz yayımlamak istediğim için sözlükte yayımlamıyorum, onun için bu blogu açtım.

Bu, Gülün Osman isimli halk kahramanının doğuşunun hikayesidir. Bu, dominos’u nasıl dolandırdığımın ve onlardan intikamınızı nasıl aldığımın hikayesidir…

Sözlük’teki Dominos rezaletlerinin sonuncusunu da okuyunca artık bir süper kahramanın halkı koruyup kollaması gerektiğini fark ettim. Tabi ki bu benim gibi zeki ve pervasız biri olmalıydı. Hemen onlarca intikam planı yaptım ve en eğlenceli olacağını düşündüğüm planı uygulamaya koyuldum.

İlk önce yıllar önce açtığım sahte facebook hesabına girdim. Sonra bu profille bir yemeksepeti üyeliği açtım. En yakın Dominos pizza şubesine tıkladım ve 16 tane orta boy sosyal pizzayı sepete ekledim. Aslında büyük pizza sipariş edecektim ama fazla dikkat çeker diye düşündüm. Her neyse sepeti onayladım ve planın can alıcı kısmına geldim.

Malumunuz yemeksepeti’nde siparişi vermeden hemen önce firmaların pek dikkate almadığı notlar bölümü var. Oraya dokunaklı bir not yazdım. 16 pizza sipariş ediyorum; eşek değiller ya, okurlar herhalde. Yazdığım notu aynen aktarıyorum:

“Sevgili Dominos Pizza çalışanları, bugün bizim en mutlu günlerimizden biri. İki yıl önce hayatımızı birleştirdiğimiz eşimle bugün sevindirici bir haber aldık. Artık ailemize bir kişi daha katılıyor. Bunu komşularımızla paylaşmak için bütün apartmana pizza sipariş etmek istedik. Her daireye bir pizza bırakmanızı rica ediyoruz. Eğer kutuların uzerine bizden bir not bırakırsanız da çok mutlu oluruz. ‘Yeliz ve Murat’tan sevgilerle’ Ödemeyi adresteki 13 numaralı dairede yapacağız, lütfen yanlışlıkla komşulardan ücret istemeyin :)”

Bizim apartmandaki 13 numaralı daire boş. Eğer ilk kattan başlayarak pizzaları dağıta dağıta çıkarsa ne ala, yok doğrudan 13 numaraya çıkarsa da en azından 16 pizza ellerinde patlayacak diye düşündüm. Aslında en kötü ihtimalle 15 pizza ellerinde patlayacaktı, çünkü ben payıma düşen pizzayı yemek için önlemimi almıştım. Sipariş verdikten 15 dakika sonra apartmanın önüne çıkıp telefonla konuşuyor gibi merdivenlere oturdum. Yaklaşık 15 dakika sonra iki motorlu kurye geldi ve ben telefonu kapatır gibi yapıp cebimden anahtarlarımı çıkardım. “… Apartmanı burası di mi” diye sordu kuryelerin birisi. Giriste eşek gibi yazıyor işte gerizekalı, tabi ki burası. Bunu sesli söylemek istesem de, o an sadece payıma düşen orta boy pizzayı almak derdindeydim. “Evet. Hayırdır, parti var galiba” dedim gülümseyerek. “Komşunuz bütün apartmana pizza söyledi dedi” ve sonraaaaa… “İsterseniz alın” diyerek bir pizza kutusunu bana uzattı. Daire numaramı sordu, soyledim. Zaten birinci katta oturuyorum. Ben eve ciktim, bunlar da bana ilk pizzayi verince o gazla ilk kattan itibaren dağıtmaya başladılar. Ben kapı deliğinden izliyorum ama nasıl içimde patlıyor kahkahalar. Bunlar üst kata çıkınca salona geçip kahkahayla kanepeyi yumruklamaya başladım. İçimde kuşlar uçuyordu resmen. Sonra kalkıp perdenin arasından apartmanın onunu izlemeye başladım. Biraz sonra çıktı bunlar, tartışıyorlardı. Titreye titreye kıkırdadığım için dikkat çekmemek için cam kenarından kaçtım hemen. Sonra bir saat falan daha durup durup güldüm sanırım. Her dilimi elime aldığımda bakıp 5 dakika gülüyordum. Kendi yaptığıma mı gülüyordum yoksa onlara mı anlamadım ama sürekli gülmek geliyordu içimden. Resmen bütün apartmana beleşe pizza ısmarlamıştım. Yoksa Murat ve Yeliz mi ısmarlamıştı? Ne önemi vardı, onca dominos pizza rezaletinden sonra bir de müşteri rezaleti olsundu, ne çıkardı?

Gülün Osman’ın eylemleri sürecek, takipte kalın.